Midden Limburg
Het gebied ligt centraal in de provincie aan weerszijden van de Maas. Historisch heeft dit deel van Limburg een voornamelijk Gelderse oorsprong. Zowel Weert als Roermond en hun omgeving maakten in de achttiende eeuw nog de kern uit van het hertogdom Oostenrijks-Gelre. Annex daaraan, ten noorden en ten zuiden van Roermond, lagen Gelderse ambten die in Staatse handen waren (Staats-Opper-Gelre) en later eveneens onderdelen van het huidige Midden-Limburg zijn geworden. De gebieden rond Weert en Roermond behoorden eeuwenlang tot de Zuidelijke Nederlanden, de tien gewesten binnen het Heilige Roomse Rijk die eerst door de Spaanse, en vervolgens Oostenrijkse Habsburgers beheerst werden, nadat de zeven noordelijke zich in 1581 hadden afgescheiden om in 1588 de autonome Republiek der Zeven Verenigde Provinciën uit te roepen. Roermond was vanaf 1547 de hoofdstad van het Overkwartier. Het Prinsenhof aldaar herinnert nog aan deze periode. In dit gebouw resideerden de toenmalige stadhouders van het Overkwartier van Gelre. Beide gebiedsdelen maakten nadien ook deel uit van de Oostenrijkse Nederlanden (Latijn: Belgium Austriacum) in de periode van 1715 tot 1795. Deze eigen positie en ‘Belgische’ oriëntatie bleek nog eens in 1790, toen Oostenrijks-Gelre deelnam aan de oprichting van de Verenigde Nederlandse Staten, die echter eind dat jaar weer het keizerlijke gezag erkenden. Het keizerlijke gezag duurde echter niet lang meer.
Het vijfde en laatste deel van het Grenslandpad loopt vanaf Hamont-Achel naar Thorn.
Een Zeeuw in Bergen 