Pelgrimspad deel – 1; etappe – 2
Etappe – 2 is een wandeling vanaf Schiphol – Oost naar Vrouwenakker. We wandelen door het Schinkelbos richting Aalsmeer. Vanaf daar wandelen we verder richting de Westeinderplassen en verder naar Vrouwentroost en het Fort Kudelstaart. Vanaf het Fort wandelen we verder naar De Kwakel en Fort De Kwakel. Vanaf dat Fort gaan we verder richting het eindpunt van deze etappe, het dorp Vrouwenakker met name de brug over de Amstel. Opvallend tijdens deze wandeling zijn de talloze laagvliegende vliegtuigen onderweg om te landen op de Aalsmeerbaan van Schiphol.
De Bosrandbrug, de brug over de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder, wordt nat gehouden om ervoor te zorgen dat hij tgv de warmt niet vast komt te zitten waardoor hij niet meer open kan voor de scheepvaart.
Het Schinkelbos
In 1999 werd dit stukje polder toegevoegd aan het Amsterdamse Bos als ecologische verbindingsroute met de groengebieden van Amstelland, Spaarnwoude en de Westeinderplassen..
Het voormalig stoomgemaal staat op de fundering van de in 1857 gebouwde vijzelmolen. In 1882 werd de molen afgebroken en werd de vijzel aangedreven door een stoommachine.
De molen “De Zwarte Ruiter”.
De Zwarte Ruiter is in 1777 neergezet om de Schinkelpolder (ook wel Zwarte Polder genoemd) te bemalen. Ongeveer een eeuw later werd deze molen verbouwd tot een korenmolen. Tot 1919 deed De Zwarte Ruiter als zodanig dienst. In de tijd dat de molen hier verrees, stond hij vlakbij de grote open vlakte die het Haarlemmermeer toen was. De molenaar kon zodoende profiteren van de zuidwestenwind die over de watervlakte aan kwam waaien. Het Haarlemmermeer is midden negentiende eeuw drooggelegd en nu breken allerlei hoge gebouwen hier de wind.
Tijdens een vergadering op 28 juni 1928 werd Het Oosterbad opgericht.
De verdrinkingsdood van een jongetje destijds was de aanleiding om wat er al lang sluimerde in Aalsmeer-Oost, tot een uitgesproken wens te maken.
Voor een locatie viel het oog op het terrein tegenover de kerk en het poeltje daarachter langs de Takkade. De naam zou ‘Het Oosterbad’ worden. Op 21 juni 1929 kon het bad geopend worden. Het Oosterbad in Aalsmeer is een van de oudste zwembaden van Nederland.
Oud-Katholieke Kerk van Aalsmeer met pastorie.
De Oud-Katholieke Kerk in Aalsmeer werd in de periode 1860-1861 gebouwd ter vervanging van een 16e eeuwse (!) schuurkerk op dezelfde locatie. De benaming ‘oud-katholiek’ betekent dat deze katholieke kerk zich oriënteert op de vroegchristelijke kerk. Met als kanttekening dat zij niet ‘onveranderlijk en star’ wil zijn, maar openstaan voor vernieuwing van het geestelijk en kerkelijk leven. De kerk stelt zich open voor de wereld, de cultuur en de vragen voor vandaag. De Oud-Katholieke Kerk Aalsmeer kent een rijke historie die begint op 27 augustus 1861. Op die dag wijdde de toenmalige bisschop van Haarlem (Casparus Johannes Rinkel) de nieuwgebouwde kerk in. Uniek is het feit dat zich achter de kerk het enige Oud-Katholieke kerkhof, St-Jozef, van Nederland bevindt. Opvallend genoeg is dat dit kerkhof gesticht in 1855, dus zes jaar voor de bouw van de kerk. Op deze begraafplaats vind je onder andere de grafkelders van drie Haarlemse bisschoppen.
Tijdens de wandeling kwamen we een man tegen die vertelde dat hij samen met vrouw het Pelgrimspad helemaal had gewandeld, tot aan Maastricht. Ook vertelde hij dat hij tijdens het wandelen een nieuwe hobby had ontdekt. Zie onderstaande foto.
Woning uit 1935
De oude bloemenveiling van Aalsmeer.
De in 1921-’22 tot stand gekomen voormalige bloemenveiling Bloemenlust van de Coöperatieve Veilingvereniging. In de top toont een bakstenen tableau een bloemenschuit (met opschrift). Aan de achterzijde verrees in 1929 een tweede veilinghal en in 1950 kreeg het hoofdgebouw zijvleugels. Na de samenvoeging van twee veilingen ontstond in 1975 een nieuwbouwcomplex . Het oude complex, inclusief de bedrijfshallen met sheddaken (Weteringstraat), dient nu als ‘Event Centre’ en Tv-studio.
’t Polderhuis
Nabij Oosteinde ligt het gemaal van de Oosteinderpolder, gebouwd in 1935 ter vervanging van een stoomgemaal. Daarvan resteert de machinistenwoning ’t Polderhuis uit 1865.
Oosteinde uit 1928
In de drooggemalen Oosteinderpolder legde de Elektrische Spoorweg Maatschappij in 1915 de treinverbinding aan van Aalsmeer naar Amsterdam . Er kwam een station aan de Stommeerweg en Aalsmeer-Oost kreeg haar eigen halte, die tot 15 mei 1930 Station Oosteinde heette en later Aalsmeer-Oost werd genoemd. Voor spoorwegkenners: het stationsgebouw in Aalsmeer/Oost, thans gemeentelijk monument, behoorde tot het type HESM derde klasse. Dat wil zeggen dat beneden het kantoor van de stationschef was, de wachtkamer en de loketten en de chef zelf met zijn gezin boven het gebouw woonde.
Rozenoord uit 1917
De vele laag overkomende vliegtuigen…
De geschiedenis van deze molen voert terug tot halverwege de 18 de eeuw, want in 1742 bouwde men de oorspronkelijke molen voor het droogmalen van het Stommeer. In 1919 werd de Stommeermolen getroffen door het noodlot, in de vorm van bliksem en brand. Met als gevolg de totale verwoesting van de molen, die in 1920 uit de as herrees door de molen No.1 van de Vriesekoopse polder te kopen en te verplaatsen. De bewoner van de molen was heel enthousiast en heeft ons het e.e.a. vertelt over het reilen en zeilen van deze molen.
De bloemenveiling van Aalsmeer
De veiling is ontstaan uit de behoefte van kwekers om hun bloemen en planten op één plek te veilen. Aalsmeer en omgeving heeft een lange geschiedenis in de bloementeelt, waarbij de veilingen zich in de loop der tijd hebben ontwikkeld tot een centraal punt voor de handel. Oorspronkelijk richtten kwekers de veilingen op om hun producten gezamenlijk aan te bieden, waardoor ze een betere prijs konden krijgen.
Watertoren Aalsmeer, gebouwd in Art Deco stijl in 1928.
De bouw van de toren werd na onderhandse aanbesteding uitgevoerd door de Hollandse Maatschappij tot het Uitvoeren van Werken in Gewapend Beton. Voor de plaats van de watertoren bestonden in eerste instantie twee opties. De ene mogelijkheid was om de toren in de laaggelegen Hornmeerpolder te bouwen, de andere om het gebouw juist op de dijk, aan de plas te zetten. Uit esthetisch oogpunt werd gekozen voor het laatste. De watertoren rust op een houten paalfundering van 452 masten, elk 15 meter lang. Er zijn twee hoogtereservoirs met een inhoud van 480 m3 en 520 m3. Onder de begane grond is nog een bodemreservoir van 160 m3. De bliksembeveiliging is volgens het kooisysteem uitgevoerd waarin het wapeningsijzer van de kolommen is opgenomen. De watertoren was in gebruik tot 1994.
We wandelen verder richting “Vrouwentroost” en Kudelstaart resp. een buurtschap en een dorp behorend bij de gemeente Aalsmeer,
Fort Kudelstaart
Het Fort bij Kudelstaart had tot taak om de Kudelstaartseweg en de Westeinderplassen te verdedigen. Wanneer de Zuidwijkermeerpolder onder water werd gezet via de inlaatsluis in de Kudelstaartseweg, kon een mogelijke vijand namelijk via deze weg en plassen het gebied nog binnen. De aanleg van het fort begon in 1890 en werd pas 17 jaar later in 1907 voltooid. Omdat dit fort wat naar voren lag ten opzichte van de liniewal van Kudelstaart-Uithoorn, werden er opstelplaatsen voor vier zware kanonnen van 10 cm en 6 cm op het fort gebouwd. Tijdens de mobilisatie in de Eerste Wereldoorlog waren hier 312 militairen aanwezig.
We wandelen verder over “De Vuurlijn” richting de Kwakel waar we de Damsluis bij de Kwakel tegenkomen.
De damsluis is onderdeel van de stelling van Amsterdam. De sluis is rond 1895 aangelegd in de Vuurlinie, de dijk tussen de Zuider- en Noorder Legmeerpolder. Alleen bij oorlogsgevaar gaat de damsluis dicht. Bij een vijandelijke aanval laat men de polders onder water lopen. De laag water is ongeveer een halve meter. Dit is hoog om te voet of te paard doorheen te waden en te ondiep voor schepen. Als een damsluis dichtgaat, damt deze een rivier of sloot af. Zo komt het hoger gelegen land onder water te liggen.
Fort bij de Kwakel
Fort bij De Kwakel is onderdeel van de Stelling van Amsterdam. Het fort kwam in 1897 gereed als verdedigbaar aardwerk, het bomvrije gebouw is van 1906. In de rechterfrontwal bevindt zich een betonnen opstelling voor geschut (batterij) gericht op de weg naar Vrouwenakker. Bij het fort staan de fortwachterswoning en de genieloods.
We wandelen verder naar het eindpunt van deze etappe, de brug over de Amstel in Vrouwenakker.
De brug over de Amstel heeft een bijzondere architectuur waarbij de bovenbouw lijkt op de ledematen van de bidsprinkhaan en de vorm van de fameuze Jedi Starfighter uit Starwars.
Schiphol-Oost – Vrouwenakker. Een wandeling van 14,7 km.
Een Zeeuw in Bergen 