Waas- en Reynaertland – Etappe – 7, Sinaai – Eksaarde
Deze etappe begint op het plein Dries van Sinaai. De dries was vroeger ‘braakliggend’ terrein, dat dikwijls gebruikt werd voor de beweiding, voornamelijk met schapen. Ook voor dorpsbijeenkomsten en manifestaties werd de dries gebruikt. Op de dries bevind zich ook een vrijheidsboom.
Ook hier was het nog erg nat! De wilgen gedijen hier dan ook erg goed.
Tuin met meerdere beelden.
De wandeling gaat verder door de Haneweestraat.
kruisbeeld aan de Hulstbaan
Hof ter Crikt uit 1659
Daknamse Meersen
We vervolgen onze weg via het traject van een oude spoorbaan. Dit traject loopt via de Daknamse Meersen. Spoorlijn 77A was een spoorlijn tussen Lokeren en Moerbeke. Deze enkelsporige lijn was 9 km lang. Spoorlijn werd aangelegd door de spoorwegmaatschappij “Chemin de fer de Lokeren à la frontière des Pays-Bas”, die in 1878 werd genationaliseerd. De lijn werd geopend op 25 maart 1867. Oorspronkelijk was het de bedoeling om de spoorlijn tweesporig te maken, wat nog duidelijk nog zichtbaar is aan de brugpijlers van Spletterenbrug, die dubbel zo breed zijn dan de brug zelf. Dit is echter nooit gebeurd, en de lijn bleef enkelsporig. Na bijna 100 jaar stoomtreindienst werd de lijn buiten gebruik gesteld en opgebroken. De lijn werd nooit geëlektrificeerd.
Voormalig gemeentehuis Daknam
Centrum van Daknam met Reynaertbank en de Onze Lieve Vrouwe Kerk.
Romaanse kruiskerk van Daknam
In 1156 bevestigt paus Adriaan IV het patronaat van de Sint-Baafsabdij over deze kerk, die zich toen voordeed als eenbeukige kruiskerk met achtkantige vieringtoren. In de 15de eeuw werd een nieuwe zuidelijke partij toegevoegd: smalle zijbeuk, nieuwe transeptarm en zijkoor; het hoofdkoor werd verlengd en de toren verhoogd en voorzien van ruimere gotische galmgaten. De peerspits uit de 16de eeuw werd in 1614-15 door de bliksem getroffen.
Net buiten het dorp komen we een tweede Reynaertbank tegen.
Boerenburgerhuis “Mijn Droom” in art-nouveaugetinte stijl van 1907
Daknambrug over de rivier de Durme.
Deze draaibrug over de Durme ligt op de plaats van een vroeger veerpont op de oude heirweg Rijsel-Tilburg. Zo’n veerpont fungeerde als een brug waarmee mensen, vee, paarden en voertuigen werden overgezet.
De Durme
Spletterenbrug
Op vrijdag 5 april 1867 vond de officiële opening plaats. Tussen Moerbeke en Lokeren hielden de treinen halt in Daknam en Eksaarde. In Moerbeke konden reizigers overstappen op spoorlijn 77 richting Zelzate of richting Sint-Gillis-Waas. Dat het de bedoeling was om de 9 kilometer lange spoorlijn ooit te verdubbelen naar twee sporen, is nog te zien aan de Spletterenbrug. Beide brughoofden zijn immers dubbel zo breed als het brugdek zelf. De spoorlijn deelde tijdens beide wereldoorlogen in de klappen waardoor het verkeer maandenlang gestremd was. Zo bliezen de terugtrekkende Duitse soldaten de brug op het einde van de Eerste Wereldoorlog op. Nog geen jaar na de wapenstilstand, in september 1919, was de lijn al hersteld en konden opnieuw treinen rijden over het traject. In 1940 probeerde het Belgische leger dan weer de Duitse opmars te vertragen door de brug te vernielen. In 1971 tufte de laatste trein over het traject. Na meer dan een eeuw treinverkeer werden de sporen opgebroken en werd het traject heraangelegd als fiets- en wandelpad van Lokeren tot Moerbeke.
Hierna gaat de route over het voormalige tracé richting het eindpunt van de wandeling, Eksaarde.
Ook hier kom je baldadigheid tegen!
Een positieve afsluiting van deze wandeling. Mooie gevel uit 1909
Etappe 7 van Sinaai naar Eksaarde. Een wandeling van 16,1 km.
Een Zeeuw in Bergen 